Samen spelen, wat nou delen? Boekrecensie

Titel: Samen spelen, wat nou delen? Over vriendjes maken en je zusje pesten
Auteurs: Eva Bronsveld en Elsbeth Teeling

4.5/5

Het boek ‘Samen spelen, wat nou delen? Over vriendjes maken en je zusje pesten‘ biedt veel meer dan je zou vermoeden op basis van de titel. Het hoofdonderwerp is kinderen op een respectvolle en constructieve manier met elkaar om leren gaan tijdens conflicten. Maar je krijgt ook inzicht in de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen, hoe je de band tussen kinderen versterkt en volop handvaten om veerkracht, inlevingsvermogen en zelfvertrouwen bij kinderen te stimuleren.

Daarnaast geven de auteurs Eva Bronsvel en Elsbeth Teeling veel adviezen voor jouw rol en houding in lastige situaties. Moet je nou wel of niet inspringen? En als je dat doet, wat kun je dan het beste zeggen? En wat beter niet? Hoe zorg je voor een basishouding vol vertrouwen naar kinderen en hoe kun je luisteren zonder oordeel? Hoe kun je het best met andere ouders en/of leerkrachten overleggen als er problemen zijn ontstaan tussen kinderen? En wat kun je doen als je kind gepest wordt of een ander kind pest.

Belangrijke eye-openers

Over de respectvolle manier van omgaan met kinderen, oordeelloos luisteren en geweldloze communicatie had ik al veel gelezen. De herhaling toegespitst op dit soort situaties met praktische voorbeelden was fijn. Maar er stonden voor mij ook echte eye-openers in. Zo wordt er altijd gezegd dat het ’t beste is om kinderen zelf conflicten op te laten lossen zonder je er (teveel) mee te bemoeien. De auteurs laten treffend zien waarom dat zeker niet altijd de beste oplossing is.

“Emoties die nog niet geuit zijn, vormen de grootste oorzaak van kinderruzies.”

Net zoals de leus ‘samen spelen, samen delen’. Ik voelde me daar al nooit goed bij als ik een andere ouder dat hoorde zeggen en mompelde dan iets van: ach, het is oké hoor als hij/zij niet wil delen. Maar nu is het mij ook echt duidelijk waarom je dit beter niet kunt zeggen en wat het teweegbrengt als je het wél zegt.

Aanrader voor kinderdagverblijven en scholen

Ik ben heel benieuwd of kinderdagverblijven, gastouders en scholen óók goed met dit boek uit de voeten kunnen. Naar mijn idee is dit echt een must have voor ze, omdat jonge kinderen op die plekken zoveel leermomenten hebben op dit gebied.

Eigenlijk zou werkelijk iedereen dit boek kunnen lezen J. Het gaat over onze kinderen, maar je steekt er zelf een hele hoop van op wat betreft oordeelloos luisteren en conflicten oplossen. In dit boek herken ik duidelijk de boeken ‘Geweldloze Communicatie’ en ‘Luisteren naar Kinderen’, maar dan toegespitst op conflictsituaties bij kinderen met daarvoor praktische how-to’s.

Voor welke leeftijden?

Als je het boek leest omdat je zelf kinderen hebt, dan is het zinvol om het boek al aan te schaffen nog voor de 2e in aantocht is. Want ook daar geven ze tips over: hoe je ervoor zorgt dat je 1e zich al op een fijne manier kan verbinden met z’n nieuwe broertje/zusje en hoe kun je het de eerste maanden het best aanpakken om de band te laten groeien.

Een groot deel van het boek is het meest waardevol als je kinderen al kunnen praten. Want voor de meeste tips en adviezen is dat wel noodzakelijk. Je leert oprecht luisteren (naar kinderen) en conflictoplossing toepassen met behulp van communicatie.

Het is een boek dat je tools geeft vanaf de geboorte tot en/met de basisschool én zinvol is voor de rest van het leven.

Typisch een boek om in je woonkamer op de boekenplank te laten staan zodat je het er af en toe weer eens even bij kunt pakken.

De vormgeving van het boek

Het boek ‘Samen spelen, wat nou delen?’ heeft een fijn lettertype, dikke bladzijdes, leuke inspiratiepagina’s tussendoor en zeer nuttige kaders. Ik vond het enige nadeel dat er een aantal gekleurde pagina’s inzitten waardoor het lezen iets lastiger gaat of onderstrepen met pen (wat ik áltijd doe) niet goed zichtbaar is. 

Iets voor jou? 

Dit boek is een aanrader als je kinderen wilt begeleiden in het constructief omgaan met ruzies en goede relaties bouwen. Ben je benieuwd waarom het contraproductief werkt om kinderen te stimuleren sorry te zeggen en waarom je de leus ‘samen spelen, samen delen’ beter kunt laten vallen? Dan is dit jouw boek. 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *