Mijn verhaal

liefkind

Alles ging als vanzelf,  perfect. Zonder moeite combineerde ik een uitdagende baan met topsport. En toen werd ik zwanger. Ook al zo perfect. Direct raak

De babykamer en mijn bevalvoorkeuren tot in de puntjes voorbereid. Hypnobirthing cursus in de pocket. 

En toen werd onze eerste dochter geboren. En tegelijkertijd een moeder. Een moeder die altijd alles onder controle had en gewend was dat alles op rolletjes liep.

Ook deze rol wilde ik perfect vervullen. Met de volle 200% ging ik ervoor. Ik las boeken, struinde internet af, ging alles vastleggen, documenteren, analyseren. Alles om maar grip te krijgen.

Maar die grip kwam niet.

 

Ik cijferde mezelf volledig weg. Ik lag iedere avond in de kreukels met mijn ribben op de rand van de co-sleeper.
Met mijn kind aan de borst in de hoop dat ze in slaap zou vallen. Ik stond uren te wiegen, te sussen. Ik hoorde babygehuil onder de douche, maar in werkelijkheid sliep ze. 

Ik wilde het goed doen. Zo goed als ik kon. Ik wilde haar de meest veilige basis geven die maar mogelijk was. Die eerste maanden leerde ik dat mijn primaire gevoel (bij mijn kind blijven als ze huilde, samen slapen, voeden op verzoek) viel onder noemers zoals ‘attachment parenting‘ en ‘responsief ouderschap‘. Maar mijn gevoel trok ik regelmatig in twijfel, vooral als andere mensen andere opvattingen lieten doorschemeren. Chaos en onrust waren het gevolg. Ik ploeterde door, bleef switchen tussen gevoel en ratio. 

liefkind

Tegen de stroom inzwemmen

Plots was het glashelder voor me: ik hoef alleen maar naar mijn gevoel te luisteren en belangrijker nog: ernaar durven handelen. Maar, dat laatste kon ik nóg niet. Want ik was continu in conflict. Ik hoorde mijn gevoel luid en duidelijk, maar ik liet me tegelijkertijd nog regelmatig beïnvloeden door de buitenwereld (de adviezen en ik wilde óók aan hun behoeftes tegemoet komen). Ik liet me manipuleren door mijn ratio waarin ‘wat-als…gedachten’ als een achtergrondkoortje alsmaar vals door bleven zingen. Net zo lang tot mijn onzekerheid en angst het wonnen. En ik toegaf aan vechten tegen mijn gevoel. 

Ik wist het. Ik voelde het. En toch bleef ik maar tegen de stroom inzwemmen. Tegen de stroom, steeds verder verwijderd van de natuurlijke flow tussen moeder en kind. Want… ze moest toch in haar bedje leren slapen? Ze moest toch minder vaak drinken bij mij? Ze moest toch ook door papa getroost kunnen worden? Ze moest toch ook alleen leren slapen, vooral als ze naar het kinderdagverlijf zou gaan als ik weer moest werken? En ik moest toch ook rekening houden met anderen? Met grootouders die hun kleinkind graag wilden vasthouden, ook al zag ik dat ze eigenlijk doodop was? 

In deze intense periode, groeide een moeder temidden van het onbekende. Vol twijfels, onzekerheden en óók oergevoelens en vastbeslotenheid. Ik ontdekte (en ontdek nog steeds), sterker dan ooit tevoren, wat ik mag leren. Het moederschap nodigt uit tot persoonlijke groei

Als je je ogen daarvoor opent en de moed hebt het aan te gaan, verandert je leven én dat van de mensen om je heen. 

Handelen vanuit angst of liefde

Ik leerde en durf nu bijvoorbeeld te kiezen voor liefde in plaats van angstKiezen voor mijzelf en mijn kinderen in plaats van eerst aan de behoeften van anderen denken. Ik moest daarvoor aan de slag met hardnekkige patronen en angsten. Zoals bijvoorbeeld angst voor kritiek. “Ik ben niet goed genoeg, ik doe het niet goed”. Door het aan te gaan groeide ik als mens en moeder.

En ongelooflijk wat bracht dát een rust. 

Van binnen en logischerwijze ook bij mijn kind. En als ik ook maar een paar inzichten uit mijn reis van groei aan andere moeders mee kan geven die dezelfde thema’s doorleven, dan maakt dat me intens gelukkig. Want ik gun ook jou die rust en ik gun kinderen die veilige, kalme, stabiele omgeving met een moeder die vanuit haar essentie durft te leven.

Via Liefkind deel ik mijn eigen reis met je via verhalen. Wie weet herken je stukjes, geeft het je nieuwe inzichten of wat extra moed om je eigen kwetsbaarheid te (h)erkennen en omarmen. Ik ben ervan overtuigd dat we door openheid en verbinding meer kunnen groeien als mens en dat we van daaruit meer onvoorwaardelijke liefde kunnen delen in de wereld. 

Mijn achtergrond (C.V.)

Ik wilde ‘iets met mensen helpen’. Ik koos voor Sociaal Pedagogische Hulpverlening en besloot na mijn propedeuse dat ik meer de theorie in wilde. Ik wilde diepgaand begrijpen wat mensen beweegt en waarom ze doen wat ze doen. Na een propedeuse Algemene Sociale Wetenschappen koos ik voor de richting Culturele en Sociale Antroplogie. Deze holistische wetenschap bestudeert de mens vanuit al z’n aspecten en combineert kwantitatieve en kwalitatieve gegevens. Het sloot perfect aan bij mijn interesse voor gedrag in relatie tot omgeving (systemisch) en mijn overtuiging dat er niet één waarheid bestaat.  

Na mijn Master heb ik een uitstapje gemaakt naar Colorado (USA) en vervolgens begon ik mijn werkleven bij een organisatieadviesbureau dat organisaties begeleidt en traint vanuit een systemisch perspectief en vier niveau’s van bewustzijn. Het bracht me een extra laag verdieping in mijn kennis. En hoewel ik in die tijd nog niet de diepgang begreep op het niveau waarop ik dat nu doe, maakte het de rode draad in mijn leven nog sterker. 

Ik volgde coachtrainingen waaronder Narrative Coaching & Design en Transformational Presence voor Leiders & Coaches en ik wist: dit is waar ik wat mee wil. Holding space, transformatie, systemisch werk, open luisteren om maar een paar termen te noemen. 

In 2017 werd ik moeder en stapte ik meer en meer mijn eigen proces binnen. Op werkgebied ging ik aan de slag bij een onderzoeksinstituut dat zich bezighoudt met de geestelijke gezondheid van mensen. In mijn vrije tijd verslond ik boek na boek over ouderschap en persoonlijke groei. Ik ging in therapie om te ontdekken waar ik kon helen en volgde diverse sessies op het gebied van persoonlijke groei, zoals bijvoorbeeld hypnotherapie, familieopstellingen en innerlijk kindwerk. Meer en meer kwam ik in contact met voelen (iets wat ik zo lang had afgesloten) en beetje bij beetje kwam (en kom) ik steeds dichterbij leven vanuit mijn essentie. Dit was (en is) niet persé onbezorgd en eenvoudig. Ik heb bijvoorbeeld moeilijke, spannende keuzes gemaakt door meer in lijn te gaan leven met wat ik écht wil en wat er wil gebeuren. 

Mijn theoretische achtergrond in psychologie, antropologie en sociologie gecombineerd met praktijk- en persoonlijke ervaringen komen samen in mijn interdisicplinaire zienswijze en manier van kennis en wijsheid overbrengen. In mijn cursussen combineer ik theorie, coachtools en persoonlijke ervaringen. Dat maakt ze herkenbaar, praktisch en diepgaand. 

Ik nodig je van harte uit om kennis te maken met mijn stijl en mijn werk. Dat kan laagdrempelig via de 6 luistersessies met ieder een waardevol thema.  

Wat is jouw verhaal?

Er hoeven geen grote aanwijsbare trauma’s te zijn geweest om verwijderd te raken van je eigen essentie. Als kind sta je open voor alle ervaringen, en daarbij ontstaan altijd wel overtuigingen die je beperken in voluit jezelf zijn. Zelfs als je in een veilige en fijne gezinssituatie bent opgegroeid.

Wie ben jij en wat heb je te doen op de wereld? Dat is een eerste grote vraag die de moeite waard is om te onderzoeken. Want het verhaal dat je over jezelf vertelt, is een construct. Gebaseerd op ervaringen, sociale context, verwachtingen, normen en ga zo maar door. Hoe groter de wereld is geworden (denk aan social media), hoe meer de omgeving invloed heeft op jouw verhaal. En hoe meer jij je leven leeft volgens dat geconstrueerde verhaal. 

Het ‘leven’ van jouw geconstrueerde verhaal, kan lastig zijn als het niet congruent is met wie je in essentie bent. Je doet het één, maar je voelt het ander. Je ervaart sterke verlangens en behoeftes, maar geeft die (nog) geen ruimte. Het past niet. Het kan niet. Het is doodeng. Je twijfelt.

Hoe meer je dit soort interne conflicten ervaart, hoe meer je wellicht van je essentie bent afgedwaald. Het is tijd om jouw verhaal eens goed door te nemen en waar nodig te herschrijven. Terug naar jouw essentie. Want hoe meer jij vanuit je eigen essentie leeft en hoe meer het je lukt om jezelf onvoorwaardelijk lief te hebben, hoe onvoorwaardelijker jouw relaties met anderen zullen zijn. Dit is de sleutel naar liefdevol, respectvol en geduldig ouderschap.  

Reis mee

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Stap in en follow (y)our journey. Je ontvangt elke maand inspiratie, strategieën en oefeningen voor meer verbinding en liefde in jouw moederschap. 

nieuwsbrief